Mantı Destanı

Şimdi bu mantı destanını okuyunca mantıya düşkünlüğümüz var diye düşünmeyin. Oldum olası ne mantıya ne de arabaşına alışabildim. Hele arabaşı, başlı başına bir felaket… O hamuru, o şekilde yutmanın manasını hiç çözemeyenlerdenim. Evimizde mantının hemen her çeşidi pişer. Ben pek sesimi çıkarmam, mantının o şöhretinden çekinirim. Az buçuk mantıyı yerim ama “bugün de canım mantı istiyor” diye asla demem. Çünkü, hamuru o şekilde tatmayı oldum olası sevemedim gitti.
Eskileri şöyle bir karıştırırken arşivimde olan bu mantı destanını görünce gülümsemeden edemedim. Demek ki mantıya bu derece meftun insanlar var. Neler yazmışlar neler. Belki siz de mantıya bu derece meftunsunuzdur, bilemiyorum.
Ben bu noktada kadersiz bir adamım. İl dışına çıkmışım ve bir dostun evinde misafirim. Kayseri’den misafir gelmiş diye mantı yapıp önüme koymasınlar mı? Mantıya bakıp dedim ki: Burada da mı beni buldun? Ev sahibi ne dediğimi anlamadı ama ben ne dediğimi çok iyi biliyorum. 2002 yılında Yunanistan’da bile kulak mantısı (piroğu) yemiş adamım ben, gayrısını siz düşünün.
Neyse sizi mantı destanı ile baş başa bırakalım. Bakalım şair ne demiş?

Mantıkla aranla bir “K” harfi var
Mantık’a o kadar uygunsun mantı
Seni yiyen doyduğunu bilmez ki
Benim haftada bir kaygımsın mantı
Boğaza takılman kaygansın mantı

Mantı yapmak kolay bir iş değildir
Her kadın yapamaz usta ehlidir
Oklavayla bebelere seyirdir
Yufka gibi açılırsın sen mantı
Sosyeteden kaçınırsın sen mantı

Bezisine çevrilerek basılır
İnce nazik yufka gibi yassılır
Hazırlanır köşe köşe kesilir
Etli kıyma ile dolarsın mantı
Tahtayla köşeye konarsın mantı

Kıyma ile macun olur soğanı
En makbulü ufak ufak olanı
Kırk tanesi bir kaşığa dolanı
Duvakta örtülü gelinsin mantı
Kimselerin değil benimsin mantı

Örtünün altında beklen bucakta
Suyu kaynar kazanınan ocakta
Körpe bebek bağırıyor kucakta
Kınalı parmakla dolarsın mantı
Pişmeden beklersen solarsın mantı

Pasaklı kadının yenmez mantısı
Pişmeden yapışır üç beş altısı
Belemezse artar sarkar mantosu
Onlar pişirirse mahvolun mantı
Ustanı bulamazsan kahrolun mantı

Gelin desem, duvağı ona benzer
Sarımsaklı yoğurt üstünde gezer
Seni ilk yiyenler canından bezer
Batmanınan suyu içirin mantı
İnsanı kendinden geçirin mantı

Gadan alsın baklava börek
Gurbanın olsun yağlama çörek
Ölmeden yüzünü bir daha görek
İnan yemeklerin şahısın mantı
Yüzü çil duvaklı ahusun mantı

Sana bir de yayık yağı olursa
Ali Dayın bağdaş kurup otursa
Bana tahta kaşık diye bağırsa
Yoğurdun bitince ekerim mantı
Suyunu bağrına dökerim mantı

Bu kadar sözü duyunca ne diyebiliriz ki… “Afiyet olsun.”