Kullara güvenme, kullar yanılır

KULLARA GÜVENME, KULLAR YANILIR Ozan Polatoğlu sözü ne güzel söylemiş: Engine gel ne olursun engine Gönül yapan dile bağlan sevdiğim Meyil verme her çiçeğin rengine Bülbül isen güle bağlan sevdiğim Polatoğlu dünya böyle anılır Nice karalar beyaz sanılır Kullara güvenme, kullar yanılır Yanılmayan yola bağlan sevdiğim TÜRKÜLER BİZİ ANLATIR Ben türkülerden hiç vazgeçmem. Türkülerde aşk vardır, yiğitlik vardır, öğüt vardır, tabiat vardır; en önemlisi de Türk insanının ta kendisi vardır. Hele bir de Eğin ağzı, Arguvan Ağzı türküler olursa... Ozanların deyişleri de beni yürekten etkiler. Azeri ağzı, Kerkük ağzı, Harput ve Urfa ağzı türküleri de özellikle severim. Hatta imkanım olsa da şuradan çıksam bütün Türk illerini teker teker dolamsam diye düşündüğümde türküler beni alır o illere götürür. Azerbaycan’a uğrar Bakü’yü, Gence’yi, Samgayıt’ı dolaşırım. Kars’tan, Erzurum’dan, Musul’dan Kerkük’ten, Kırcaali’ye, Deliorman’a, Üsküp’e, Gümülcine’ye yolum düşer. Ben de Karacaoğlan gibi çıkınımı eğnime almış dolaşıyorum. Size Türk illerinden haberler veriyorum. Radyomda bir ozan, hem de gün görmüş biri, bağlamanın tellerine dokunuyor ve bakın neler diyor: Kadir Mevlam senden bir dileğim var Beni muhannete muhtaç eyleme Yedi deryalara gark eyle beni Yine muhannete muhtaç eyleme Muhannetin suyu bulanık akar Aktığı yerde bir sel olup yıkar İyilik edince başına kakar Beni muhannete muhtaç eyleme Muhannet böyledir, bir zaman bir bardak su verir insana. Ömür boyu, o suyu söyler durur. Bir ırmağın kenarına varsanız, yine de o bir bardak suyun diyetini ödeyemezsiniz. Çünkü, onun bir bardak suyu, deryalardan daha önemlidir.

Betül övünç’ün TÜRKÇE TÜRK’ÇE SEVDALAR şiirini okuyalım şimdi:

Bu sevda ki, Dili Türkçe! Türk’e göre, Yiğitçe, mertçe, Türk’çe… Bilir bizi Çin Seddi’nden ötesi, Adriyatik’ten gerisi bilir… Kıtalar bilir bizi, Metehan’dan berisi bilir… Tuna boylarında dalga dalga Kan renkli bir bayrağa Buğulu gözlerim dalar! Yürür yüreğimden bir Kürşat, Alınır tarihten gadalar! Yayılır Ergenekon’dan tüm Dünya’ya TÜRKÇE TÜRK’ÇE SEVDALAR… Dalar dedim ya gözlerim Dalar tarihe doğru… An olur; Bir Fatih ak atı üzerinde! Bizans’a İslam’ın kılıcı vurulur! Kut olur Türk adı Surlardan hesap sorulur! Haykırır, nefesi kirliler “Türkler İstanbul’dalar!!!” Yayılır dünyanın göz bebeğinden TÜRKÇE TÜRK’ÇE SEVDALAR… Yetmiş iki milletle bir savaş meydanında, Mavi gözlü bir komutan görürüm… Gökle yer arasında, Zaferler katar Türk’ün şanına. Akdeniz düşmanı yutar, Bir zafer yazar, Koçyiğitlerin kanı ile sayfalar! Şehitlerimizi dinle bak! Vatan için duadalar… Dua dua yayılır TÜRKÇE TÜRK’ÇE SEVDALAR… Betül ÖVÜNÇ